Αξιοθέατα

Γνωρίστε τις ομορφιές της Σελιάνας
Σελιάνα - Πληροφορίες

Σελιάνα - Πληροφορίες (2)

Τρίτη, 04 Δεκεμβρίου 2018 00:06

Αξιοθέατα

Πάνω από την Αιγείρα και διαγράφοντας τα όρια των νομών Αχαΐας, Κορινθίας και Αρκαδίας, 3 χωριά εκτός που βρίσκονται κρεμασμένα κυριολεκτικά πάνω από την εύφορη κοιλάδα του ποταμού Κριού είναι ό,τι πρέπει για μονοήμερη εκδρομή (για τους Αθηναίους, τους Πατρινούς και όχι μόνο) πνιγμένη στο πράσινο. Ανακαλύψτε τα!

 1

Αιγές, Μοναστήρι, Σελιάνα… Αυτά είναι με τη σειρά τα 3 χωριά που θα συναντήσετε ανηφορίζοντας στην ανεξερεύνητη βουνοκορφή που υψώνεται πάνω από την Αιγείρα. Μοιρασμένα σε μικρές γειτονιές αφού βρίσκονται χτισμένα σε απόκρημνες χαράδρες, με ελάχιστους κατοίκους τώρα το χειμώνα, γεμάτα εκκλησιές αλλά και καλοσυντηρημένα σπίτια που μαρτυρούν ότι το καλοκαίρι τα χωριά ζωντανεύουν. Καθώς θα κερδίζετε ύψος, όλο και πιο όμορφα θα γίνονται τα πανοραμικά πλάνα του Κορινθιακού, όλο και περισσότερο θα προσεγγίζετε τον πελώριο βράχο που στέκει επιβλητικός πάνω από τις Αιγές, όλο και πιο μετέωροι θα αισθάνεστε πλησιάζοντας τη Σελιάνα, στην κόγχη ενός φαραγγιού πάνω από την κοιλάδα του ποταμού Κριού. Μάλιστα, στη Σελιάνα λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό το δραστήριο κέντρο εναλλακτικού τουρισμού Re-Green που διοργανώνει ενδιαφέροντα σεμινάρια, δημιουργώντας ενδεχομένως ένα νέο προορισμό για συνειδητοποιημένους αναχωρητές.

2

Καθ' οδόν προς Σελιάνα, μόλις δείτε την χαρακτηριστική καφέ πινακίδα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για το Αρχαίο Θέατρο Αιγείρας τραβήξτε χειρόφρενο. Ελάχιστο περπάτημα σας φέρνει από τον κεντρικό δρόμο στο θέατρο του 3ου αι. π.Χ. Μολονότι παραγνωρισμένο, σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι λαξευμένο στο βράχο, ενώ μπροστά του απλώνεται το απόλυτο γαλάζιο.

3

Στις Αιγές, σε υψόμετρο 600 μ., αφήστε το αυτοκίνητο στην κεντρική πλατεία του χωριού. Σταθείτε στην κεντρική είσοδο της εντυπωσιακής εκκλησίας της Αγίας Τριάδας και κοιτάξτε τον τεράστιο βράχο που ορθώνεται ακριβώς από πάνω. Το σκηνικό έχει κάτι από Μετέωρα.

Στο Μοναστήρι ή Βεργουβίτσα σας καλωσορίζει το περιποιημένο αρχοντικό των Ρόζων, από τις πιο παλιές οικογένειες του χωριού, πάνω στον κεντρικό δρόμο ενώ μπορείτε να κάνετε στάση για φαγητό στο οικογενειακό ταβερνάκι του Μιχάλη με δικά τους κρέατα και λαχανικά.

Το αμέσως επόμενο χωριό που συναντούν οι επισκέπτες είναι η Σελιάνα. Περιποιημένη κεντρική πλατεία με το παλιό σχολείο ακριβώς από πάνω, αμέτρητες βρύσες με τρεχούμενο νερό και 13 εκκλησάκια μοιρασμένα στα στενά του χωριού. Μέχρι και καταρράκτης υπάρχει, στον οποίο οδηγεί ένα σύντομο μονοπάτι. Βγαίνοντας από το χωριό, θα συναντήσετε επιτέλους τον ποταμό Κριό, στεφανωμένο με ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι.

ReGreen

Το «Re-Green» είναι το εναλλακτικό κέντρο που δημιούργησαν στη Σελιάνα δύο νέα παιδιά, η Φλέρυ και ο Χρήστος. Σε μία έκταση 6 στρεμμάτων καλλιεργούν τα δικά τους λαχανικά, διοργανώνουν ενδιαφέροντα σεμινάρια, ενώ έφτιαξαν και το «Πανδοχείο» που στεγάζει 5 κουκλίστικα δωμάτια-ησυχαστήρια. Στο «Καπηλειό» (έτσι ονομάζουν χαϊδευτικά το κοινόχρηστο σπιτάκι του Re-Green με την κουζίνα και τα τραπέζια όπου σερβίρεται το πρωινό), γίνονται επίσης και σεμινάρια γιόγκα που διοργανώνονται σε ειδική αίθουσα, ενώ όνειρο των ιδιοκτητών του είναι το αγρόκτημα να γίνει ένας παράδεισος για φυσιολάτρες.

Πως να έρθετε

Αφήνετε την Εθνική στο ύψος της Ακράτας και συνεχίζετε στην Παλαιά Εθνική Κορίνθου-Αθήνας μέχρι την Αιγείρα. Έπειτα, ακολουθήστε είτε τις πινακίδες προς Αρχαία Αιγείρα είτε αυτές της Re-Green.

ΠΗΓΕΣ

Αθηνόραμα Travel

Δευτέρα, 03 Δεκεμβρίου 2018 15:30

Σελιάνα

Η Σελιάνα έχει πληθυσμό 305 κατοίκους και βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ. αμέσως μετά το χωριό Μοναστήρι. Απέχει από την Αιγείρα γύρω στα 20 χλμ.

Η οικισμός Σελιάνα ξεκινάει να απογράφεται το 1700. Μετά την Επανάσταση του 1821 ο πληθυσμός του οικισμού αρχίζει να μειώνεται με τις μόνιμες μετακινήσεις των κατοίκων στον οικισμό Σελιανίτικα. Από το 1835 εμφανίζεται πρώτη φορά να ανήκει στο δήμο Φελλόης, το 1912 γίνεται αυτόνομη κοινότητα και από το 1997 έως το 2010 αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Αιγείρας.

Κοντά στον οικισμό Σελιάνα βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης Φελλόης, με την ονομασία της να προέρχεται από μια σπάνια ποικιλία δέντρου, που προφανώς υπήρχε στην περιοχή, τους φελλοδρύς, από την οποία φτιάχνεται και ο φελλός. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετά ευρύματα ώστε να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση των αρχαίων οικισμών, για αυτό κάποιοι υποστηρίζουν πως η αρχαία Φελλόη βρισκόταν κοντά στη σημερινή Ζάχολη Κορινθίας, και κάποιοι άλλοι υποστήριζαν πως βρισκόταν στη θέση της αρχαίας Πελλήνης, κάτι που αναιρέθηκε αργότερα αφού η αρχαία Πελλήνη αποκαλύφθηκε στο νομό Κορινθίας.

Όσον αφορά τη σημερινή ονομασία του οικισμού, «Σελιάνα», μια εκδοχή είναι πως έχει πάρει την ονομασία από την αρχαία Πελλήνη: Πελλήνη-Σελλήνη-Σελλάνη-Σελιάνα, και η άλλη πως το όνομα του οικισμού προέρχεται από τη σλαβική λέξη «seljani» που σημαίνει χωριό.

Το χωριό ήταν η έδρα του δήμου μέχρι το 1912, οπότε και καταργήθηκαν οι δήμοι. Για να φτάσει κανείς από την Αιγείρα πεζός στο χωριό χρειαζόταν τέσσερις περίπου ώρες. Το έτος 1904 κατασκευάστηκε, όπως και σε πολλά άλλα ελληνικά χωριά, με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού διθέσιο δημοτικό σχολείο, στο οποίο, από τότε που ιδρύθηκε και για αρκετές δεκαετίες, δίδαξε ο καταγόμενος από τη Συλίβαινα δάσκαλος Βασίλης Αποστολόπουλος.

Οι κάτοικοι του χωριού, σχεδόν αμέσως μετά την επανάσταση του 1821, άρχισαν να κατεβαίνουν στην παραλία για να περάσουν το χειμώνα. Σιγά – σιγά η εγκατάστασή τους στα παραλιακά χωριά πήρε μόνιμο χαρακτήρα και αυτό φαίνεται από τη διακύμανση του πληθυσμού. Συγκεκριμένα: Το έτος 1851 η Σελιάνα είχε 116 οικογένειες και 590 κατοίκους. Το 1879 οι κάτοικοι έγιναν 671. Το 1889 μειώθηκαν σε 596, ενώ το 1896 σημειώθηκε η μεγαλύτερη αύξηση, αφού έγιναν 761. Σχεδόν ο ίδιος πληθυσμός παρέμεινε έως το 1907, οπότε στο χωριό απογράφηκαν 729 κάτοικοι. Στα 1920 όμως, μόνο 113 βρισκόταν εκεί. Οι εσωτερικοί μετανάστες και οι “κυνηγοί του αμερικανικού ονείρου” έδωσαν το στίγμα τους (92 παλικάρια συνολικά διέσχισαν τον Ατλαντικό, όπως κατέγραψε η έρευνά μας). Η απογραφή του 1928 έδειξε ότι το χωριό άρχισε να ξαναζωντανεύει με τους 468 κατοίκους του.

Στη Σελιάνα λειτουργούσε Σταθμός Χωροφυλακής, του οποίου η ακριβής χρονολογία ίδρυσης δεν έχει καταγραφεί. Σύμφωνα με διηγήσεις παλαιότερων, ο σταθμός υπήρχε στα τέλη του 19ου αιώνα. Από τις αρχές του 20ου αιώνα υπηρέτησε εκεί ως διοικητικής ο ενωμοτάρχης Νικόλαος Γάσπαρης, ο οποίος άφησε εποχή με τις πρωτότυπες “σκληρές” μεθόδους που εφάρμοζε για την πάταξη του εγκλήματος, καθώς και για τον σωφρονισμό των διαφόρων “ταραχοποιών στοιχείων”. Σχεδόν μέχρι τα χρόνια μας χρησιμοποιείται η παροιμιώδης φράση “Αυτού του χρειάζεται ένας Γάσπαρης”. Στην ιστορία της περιοχής έχει καταγραφεί και ένα επεισόδιο μ’ ένα ζωηρό νέο, το Φιλοποίμενα Γιαννούλη από τη Βελλά, ο οποίος για χάρη αστείου συνήθιζε να πυροβολεί στον αέρα. Ο Γάσπαρης λοιπόν, αφού είχε εξαντλήσει τις νουθεσίες του προς τον “άτακτο” εκείνο νεαρό και σαν ένθερμος υποστηρικτής της γνωστής φράσης, “όπου δεν περνάνε τα λόγια πέφτει ξύλο”, μια μέρα πήρε τους άνδρες του και έφθασε στη Βελλά. Κύκλωσε το σπίτι του ταραξία και μετά από μερικές “κουμπουριές” τον συνέλαβε και τον οδήγησε στο Σταθμαρχείο στη Σελιάνα. Μετά από ανηλεή, επί μερόνυχτα, ξυλοδαρμό τον άφησε ελεύθερο, αφού πρώτα του είχε ζητήσει “ευγενικά” να υποσχεθεί ότι ποτέ ξανά δεν θα διαταράξει τη “δημόσια τάξη”.

Ο Γάσπαρης μετά την ευδόκιμη θητεία του στη Σελιάνα, διετέλεσε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών κατά τα έτη 1920 - 1921.

Αξίζει να δείτε

Το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου, στο μέσον του χωριού, κατασκευασμένο το 1904. Από την πλατεία του χωριού βλέπει κανείς τη μαγευτική κοιλάδα του Κριού Ποταμού. Η βρύση της Σελιάνας.

Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων: Βρίσκεται σε απόσταση δύο (2) περίπου χιλιομέτρων από τη Σελιάνα και σε υψόμετρο 850 μ. Είναι βυζαντινού ρυθμού, κτισμένη στις αρχές του ΙΖ' αιώνα.

Της ίδιας εποχής είναι και οι αγιογραφίες της. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της έχει τοποθετηθεί το 1743. Διαθέτει ξενώνα και έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως διατηρητέο μνημείο.

Αξιοσημείωτη περιοχή το σπήλαιο της Χούχλιας, στο οποίο μπορεί κανείς να προχωρήσει σε βάθος 20 μέτρων μέσα από σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

ΠΗΓΕΣ

Aigeira blog